Λένε πως η μητρότητα είναι ένα δώρο προς κάθε γυναίκα που τη βιώνει, ένα ασύγκριτο συναίσθημα, που μπορεί να συλλάβει πλήρως μόνο η ίδια η μητέρα. Ωστόσο, αυτό που δε λέγεται συχνά είναι όλα αυτά τα εξίσου ασύγκριτα συναισθήματα που βιώνουν οι «αποδέκτες» της μητρότητας. Ως μια άλλη παραλήπτης κι εγώ αυτού του δώρου, απολαμβάνω καθημερινά και είμαι ευγνωμονούσα για τη θαλπωρή και την ασφάλεια που μου χαρίζει η μητρική αγκαλιά, για την ανακούφιση που νιώθω κάθε φορά που μου δίνει λύση σε όλα – λες και με ένα μαγικό τρόπο γνωρίζει όλες τις απαντήσεις – για την ανιδιοτέλεια της που υπάρχει σε κάθε της πρόθεση και συμπεριφορά και μου υπενθυμίζει διαρκώς την αξία της καλοσύνης στον σημερινό εγωκεντρικό κόσμο που προωθεί συνεχώς τον ατομικισμό και το προσωπικό όφελος. Σε μια τέτοια καθημερινότητα που τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και όλα μεταφράζονται σε αριθμούς, η φιγούρα της μητέρας είναι πάντα εκεί καρτερικά να μας υπενθυμίζει τα απλά, μα τελικά τόσο σημαντικά πράγματα της ζωής μας, ένα ζεστό σπιτικό φαγητό φτιαγμένο με τόση αγάπη, που θα γίνει η αφορμή να μαζευτεί όλη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι, κάτι γενέθλια, o εορτασμός των οποίων «δε χωρούσε» στο φορτωμένο μας πρόγραμμα. Όμως εκείνη θα φροντίσει να κάνει την περίσταση ξεχωριστή, θα μαζέψει όλη την οικογένεια, θα ετοιμάσει τούρτα και θα μας κάνει να βρούμε τη χαρά σε μια τόσο δα στιγμή. Θα μας θυμίσει πως αυτές οι στιγμές, όταν τις ζεις, συνθέτουν τελικά τον καμβά μιας ξεχασμένης ευτυχίας. Εκείνη δεν θα ξεχάσει ποτέ να ρωτήσει «τι κάνεις;» «πως ήταν η μέρα σου;» «πεινάς;», δεν θα ξεχάσει να ασχοληθεί με όλα αυτά που εμείς κάνουμε το λάθος να θεωρήσουμε δεδομένα και εύκολα τα προσπερνάμε. Ας κάνουμε τουλάχιστον ένα πράγμα. Ας μην ξεχνάμε σε αυτές τις υπέροχες γυναίκες, που δεν σταματούν να προσπαθούν – και τα καταφέρνουν με αξιοθαύμαστο τρόπο – να είναι γυναίκες, μητέρες, σύζυγοι, επαγγελματίες, φίλες και τόσα ακόμα, να λέμε ένα απλό «Σε ευχαριστώ!», ένα απλό «Σ’αγαπώ!» Τόσο απλό μα τόσο σημαντικό!